چرا استناد به آمارهای کرونایی در کشورهای جهان اشتباه است؟
تاریخ انتشار: ۱۷ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۷۹۱۷۱
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق، چرا تعداد مبتلایان به ویروس کرونا در روسیه با داشتن 146 میلیون جمعیت از مبتلایان لوکزامبورگ کمتر است؟ متخصصان به افرادی که این آمار را مقایسه و تلاش می‌کنند تعداد مبتلایان در هر کشور را در قیاس با دیگری تحلیل کنند، یک هشدار می‌دهند: کشورها استانداردهای مختلفی برای ارائه گزارش، رویکردهای مختلفی در انجام آزمایش‌ها و روندی متفاوت در پیگیری مبتلایان به ویروس کرونا دارند؛ مواردی که باعث می‌شود بررسی آمارهای موجود بیشتر از آنکه تصویری واقعی از ماجرای کرونا دهد، گمراه‌کننده باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بیرد یکی از دانشمندان برجسته‌ای است که از دولت بریتانیا خواسته است آزمایش‌های بیشتری برای تشخیص کرونا انجام دهد و اطلاعاتی دقیق‌تر درباره این بیماری منتشر کند. دولت انگلیس می‌گوید سیستم بهداشت و درمان این کشور در حال حاضر ظرفیت لازم برای آزمایش هر کسی را که علائمی از ویروس کرونا دارد، ندارد. به گفته لندن، در حال حاضر فقط از بیمارانی که ویروس، آنها را به بیمارستان کشانده است، تست کرونا گرفته می‌شود. این کشور بیش از 10 هزار مبتلا به کرونا دارد که 467 نفر آنها تا هفته گذشته جان خود را از دست داده بودند.
در این حال، در آلمان هر کسی که علائم آنفلوآنزا دارد و در 14 روز گذشته با مبتلایان قطعی به کرونا در ارتباط بوده است یا به مناطق پرخطر سفر داشته، مورد آزمایش قرار می‌گیرد. این تصمیم وزارت بهداشت آلمان بوده است که با عملی‌شدن آن آمار مبتلایان در این کشور را در مقایسه با نمونه قبلی یعنی انگلیس، بیشتر کرده است. تست کرونای 91 هزار 159 نفر در آلمان مثبت بوده اما کرونا در این کشور هزار و 257 قربانی گرفته است. در کره‌جنوبی دسترسی به تست کرونا برای هر کسی که پزشک تشخیص دهد، آزاد و ساده است. علاوه بر این، دولت کره‌جنوبی برنامه ویژه‌ای برای ردیابی تماس با افراد مبتلا طراحی و اجرا کرده است. تا هفته گذشته تعداد مبتلایان به ویروس کرونا در کره‌جنوبی 10 هزار و 165 نفر و تعداد کشته‌شدگان بر اثر این بیماری 177 نفر بوده است. به این ترتیب می‌توان چنین نتیجه گرفت که تعداد پایین مبتلایان به این بیماری رابطه مستقیمی با انجام آزمایش‌های لازم در هر کشور دارد. به همین دلیل است که تعداد کرونایی‌ها در بریتانیا در مقایسه با دیگر کشورهای اروپایی پایین‌تر است؛ این آمار به این معنی نیست که مردم کمتری در این کشور بیمار هستند، بلکه فقط نشان می‌دهد تعداد کمتری در این کشور مورد آزمایش قرار گرفته‌اند.
اعتماد به آمارها خطرناک است
مایک تیلدسلی، استاد دانشگاه وارویک، در این‌باره می‌گوید: «اعتمادکردن به این آمارها و درنظرگرفتن اینکه مقامات تعداد دقیق مبتلایان به این بیماری را ارائه می‌دهند، بسیار خطرناک است». انجام آزمایش‌های کمتر همچنین می‌تواند به بدترشدن شرایط منجر شود. برای مثال، بر اساس تعداد مبتلایانی که در بریتانیا اعلام شده، میزان مرگ‌ومیر بر اثر کرونا بسیار بالاست اما مسئله این است که در این کشور تنها کسانی آزمایش داده‌اند که وضعیت جسمانی نامناسبی داشته‌اند. در حالی که از افرادی با علائم عادی‌تر به عنوان کسانی که احتمال جان سالم به در بردنشان از کووید-19 بیشتر است فقط خواسته شده است در خانه‌هایشان بمانند بدون آنکه مورد آزمایش قرار گیرند. همین مثال ساده در کشوری دارای برجسته‌ترین بیمارستان‌ها و پزشکان نشان می‌دهد این افراد اصلا در آمارها در نظر گرفته نشده‌اند. در عرصه جهانی این مقایسه بر اساس نگاهی به منابع مختلف اتفاق می‌افتد. نقشه دانشگاه جان هاپکینز که به یکی از معتبرترین مرجع برای رسانه‌ها و متخصصان تبدیل شده است اطلاعاتش را از سازمان بهداشت جهانی، مرکز آمریکایی کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، مرکز اروپایی کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها و کمیسیون ملی سلامت چین در کنار گزارش رسانه‌های محلی، وزارتخانه‌های بهداشت و انجمن متخصصان خدمات سلامت تهیه می‌کند. بیرد هم مانند دیگر همکارش معتقد است مقایسه این آمارها خطرناک‌اند: «با توجه به فقدان مقایسه‌های کشور به کشور در تمامی زمینه‌ها ارائه چنین آماری بسیار بزرگ اما کاملا اشتباه است اگر بخواهیم در نهایت آمارها را کشور به کشور با هم مقایسه کنیم».
چین متهم ردیف اول
تیلدسلی به عنوان متخصص طراحی مدل‌های ریاضی برای شبیه‌سازی شیوع بیماری‌ها می‌گوید لازم است مردم از تصویری بزرگ‌تر که در حال وقوع است، آگاه باشند: «ترس از این است که مردم به خطری که آنها را تهدید می‌کند بسنده و تصور کنند چندان هم در خطر نیستند با این تصور اقداماتی را که از آنها خواسته شده انجام دهند، کنار بگذارند». او توصیه می‌کند که «حتی اگر احتمال ابتلای تمامی جمعیت کشور به این بیماری پایین باشد باید این‌چنین در نظر گرفت که این مسئله ممکن است». در چنین شرایطی دانشمندان به جای اینکه بیشتر زمان خود را صرف اعداد و ارقام کنند، در حال بررسی موج اپیدمی هستند؛ اینکه روزانه نمودار مبتلایان به این بیماری در هر کشور چقدر تغییر می‌کند.
ماریو وگاس، دارنده جایزه بهترین نویسنده جهان، درباره پنهان‌کاری دولت‌ها می‌گوید هیچ‌یک از این اتفاقات در جهان نمی‌افتاد، اگر چین یک مملکت آزاد و دموکراتیک می‌بود و موضوع ویروس کووید19 را از مردم خود و جهان مخفی نمی‌کرد. هم‌زمان با پایان قرنطینه دوماهه شهر ووهان، ساکنان این شهر می‌گویند به صحت آمار دولتی درباره تعداد مرگ‌ومیر در این شهر که دو هزار و ۵۰۰ نفر اعلام شده اعتماد ندارند. در شهر ووهان فقط در یک ماه ۲۸ هزار جسد سوزانده شده و این نشان می‌دهد تخمین‌هایی که در شبکه‌های اجتماعی در مورد تعداد سوزاندن اجساد در طول دو ماه و نیم مطرح شده اغراق‌آمیز نیست. با این حال، دولت چین تعداد تلفات خود را تا سوم آوریل سه هزار و ۳۲۲ نفر اعلام کرده است.
آمارهای دولتی در ترکیه و روسیه
در همان روزهای نخست شیوع ویروس کرونا در ترکیه، آنکارا شمار مبتلایان به بیماری کرونا در این کشور را کمتر از دو هزار نفر اعلام کرده اما انجمن پزشکان ترکیه خواستار شفافیت بیشتر دولت درباره بیماری کرونا شد. در ترکیه تاکنون کمی بیش از 50 هزار تست کرونا صورت گرفته است. از این رو، می‌توان مطمئن بود که شمار مبتلایان به این بیماری بیش از آمار رسمی است. ویدئویی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که متعلق به روز ۱۸ مارس است، در این ویدئو یکی از پزشکان به شاغلان یک بیمارستان هشدار می‌دهد که تعداد مبتلایان به کرونا نه صدها نفر، بلکه هزاران نفر است. در آن هنگام دولت ترکیه شمار مبتلایان به کرونا را ۱۹۱ نفر اعلام کرده بود. اخباری مشابه از روسیه نیز منتشر می‌شود. به گزارش دویچه‌وله، مرز مشترک روسیه و چین حدود چهار هزار و 200 کیلومتر است. همه ساله دو میلیون و ۳۰۰ هزار شهروند چینی به روسیه سفر می‌کنند و مرزهای زمینی بین دو کشور تا روز ۳۰ ژانویه باز بوده است. به همین دلیل کارشناسان بر این باورند در روسیه باید شمار آزمایش‌های ابتلا به کرونا بیشتر شود. بر اساس اطلاعات رسمی، تا روز ۲۱ مارس در این کشور ۱۶۳ هزار تست کرونا صورت گرفته است اما بیمارانی که به علت عفونت ریه به مراکز درمانی مراجعه کرده‌اند، از این قاعده مستثنا بوده‌اند. از سوی دیگر، بین اظهارات مقامات مختلف روسیه نیز تناقض وجود دارد. اداره آمار روسیه از افزایش موارد عفونت ریه در ماه ژانویه خبر داده بود اما وزارت بهداشت این کشور پس از آن اعلام کرده است آمار ناظر بر عفونت ریه در ماه ژانویه کاهش یافته است. روز ۱۹ مارس، شهردار مسکو از مرگ یک زن ۷۹ساله در اثر ابتلا به کرونا خبر داد؛ خبری که پس از آن توسط پزشکی قانونی مسکو تصحیح شد. در گزارش پزشکی قانونی علت مرگ این زن ترومبوزیس اعلام و تأکید شد علت مرگ کرونا نبوده است.
اوضاع بحرانی است
لیسا جیتلمن، استاد دانشگاه نیویورک‌یونیورسیتی، در این‌باره توضیح می‌دهد: «حتی اگر کشورها استانداردها و شرایط مختلفی برای این ویروس تعریف کرده باشند، اگر این استانداردها ثابت بماند، نموداری که ایجاد می‌کند، قابل تأمل است». بنابراین اگر کشورها با این معیارهای ثابت موارد جدید ابتلا را ثبت کنند و روند ثبت این موارد کاهش یابد، می‌توان از خبر خوب صحبت کرد. این در صورتی است که تعداد آزمایش‌ها ثابت بماند. برای مثال، اگر کشوری به صورت ناگهانی تعداد تست روزانه کرونای خود را افزایش دهد، به طور قطع شاهد بالارفتن آمار مبتلایان خواهد بود و این آمارها ضرورتا این معنی را نمی‌دهند که همه‌گیری سرعت گرفته است. همین‌طور اگر کشوری آزمایش‌های خود را متوقف یا کمتر کند، نمی‌توان این‌چنین تحلیل کرد که همه‌گیری کنترل شده است. داشتن اطلاعات دقیق بسیار مهم است چراکه برای شکست‌دادن این ویروس مردم باید تمایل داشته باشند که محدودیت‌ها را بپذیرند. دانشمندان معتقدند تنها راه شکست کرونا، فاصله‌گیری اجتماعی است که ضرورت آن تغییر شدید سبک زندگی شهروندان کشورهای مختلف است.
مارتین هیبرد، استاد دانشکده بهداشت و پزشکی گرمسیری لندن، توضیح می‌دهد این آمارها «ممکن است برخی افراد را به این فکر بیندازد که تعداد مبتلایان چندان هم بالا نیست» برای همین است که تداوم انتشار پیام‌های مرتبط بسیار اهمیت دارد. «سازگارشدن مردم با شرایط جدید به این بستگی دارد که آنها قانع شوند اقداماتشان بر افزایش یا کاهش شیوع کرونا تأثیر دارد. زمانی که محدودیت‌ها در این باره افزایش یابد، ما باید منتظر تأثیر آن باشیم و انتشار نتایج این محدودیت‌ها مردم را قانع خواهد کرد که فعالیت‌های آنها چقدر اهمیت دارد».
آمار انتقال این ویروس –رقمی که نشان می‌دهد هر فرد مبتلا چند نفر را بیمار خواهد کرد- معیار بسیار مهمی است که در نتیجه موفقیت اقدامات محدودکننده به آن می‌رسیم. بر اساس مطالعه‌ای که هفته گذشته در نشریه معتبر لنست منتشر شد، داده‌های اولیه نشان می‌دهد فاصله‌گیری اجتماعی به شدت به کنترل شیوع کرونا کمک کرده است. علاوه بر این، وزارت بهداشت جمهوری چک روز سه‌شنبه اطلاعاتی را منتشر کرد که نشان می‌دهد در حالی که نرخ انتقال در این کشور 2.64 بوده با اعلام محدودیت تردد از 2 مارس به 1.84 کاهش یافته است. سیاستمداران برای آنکه بتوانند مردم را راضی کنند تا در خانه‌هایشان بمانند باید به‌خوبی نشان دهند اوضاع آن‌چنان بحرانی است که رعایت چنین محدودیت‌هایی ارزشش را دارد. تیدسلی در بخش دیگری از صحبت‌هایش توضیح می‌دهد: «متأسفانه هیچ معیار مشخصی وجود ندارد تا بر اساس آن بتوان شرایط را در کشورهای مختلف با هم مقایسه کرد». نگاهی به آمار قربانیان کرونا پیش‌فرض‌هایی را درباره وخامت اوضاع در هر کشور ارائه می‌دهد اما مقایسه جهانی آنها با یکدیگر بسیار پیچیده است.
هیچ دو کشوری در بحث دسترسی به خدمات درمانی یا منابع پزشکی شبیه هم نیستند. در برخی نقاط دنیا اگر شرایط را کمی تغییر دهیم، قطعا تعداد مرگ‌ومیر بر اثر این ویروس هم تغییر خواهد کرد. در اینجا تنها داشتن آمارهای کامل‌تر از کسانی که خدمات درمانی دریافت می‌کنند، کمک خواهد کرد. دانشمندان امیدوارند آزمایش گسترده پادتن‌ها بتواند روشن کند چه کسانی پیش‌تر به این ویروس مبتلا بوده‌اند و به این ترتیب به بیماران تصویری دقیق‌تر از کرونا ارائه شود. اما اگر حتی آمارها هم دقیق باشند، جامع‌بودن آنها محل تشکیک است. نیک چاتر، استاد علوم رفتاری دانشگاه وارویک، در این‌باره می‌گوید: «جمع‌آوری داده‌ها مفید است اما به نظر من مهم‌تر از آن این است که به تجربه سایر کشورها رجوع شود. در انگلیس پیش‌بینی دولت مرگ 20 هزار نفر بر اثر ابتلا به کروناست اما گفتن چنین چیزی بی‌معنی است تا زمانی که شرایط در ایتالیا بررسی نشود. طبق آمارهای رسمی، چهار هزار نفر در این کشور بر اثر این بیماری جان خود را از دست داده‌اند و اتفاقی که سیستم درمانی آن تجربه می‌کند، فاجعه است؛ چنین مقایسه‌هایی است که می‌تواند داده‌ها را به واقعیت تبدیل کند».
منبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: کرونا کرونا در ایران کرونا ویروس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۷۹۱۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جهان در سراشیبی سقوط نرخ تولد
کاهش نرخ تولد تیتر اول بسیاری از رسانه‌ها در ماه‌های ابتدایی سال ۲۰۲۴ است و مسئولان را به ارائه راه‌کارهای مناسب برای مقابله با این پدیده و کمرنگ کردن تاثیرات آن بر اقتصاد و سیاست شهرها تشویق کرده است.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، نرخ زاد و ولد جهانی بر اساس داده‌های بانک جهانی نسبت به سال ۱۹۶۳ که برابر ۵.۳ ثبت شده است، همواره در حال کاهش است و در حال حاضر به ۲.۳ رسیده است. با این وجود، جمعیت جهان در چارچوب پارامترهای رشد در حال افزایش است و سازمان ملل متحد رشد جمعیتی دو میلیاردی را در ۳۰ سال آینده پیش‌بینی می‌کند و این یعنی جمعیت جهان تا سال ۲۰۵۰ به ۹.۷ میلیارد و در دهه ۲۰۸۰ به ۱۰.۴ میلیارد می‌رسد. روند کاهش نرخ تولد در دهه‌های پیشین، بیشتر در کشورهای پردرآمد شمالی مشاهده می‌شد اما این روند در عصر حاضر به سایر مناطق جهان گسترش یافته است و بر اساس برآورد مجمع جهانی اقتصاد، کاهش میزان زاد و ولد به یک پدیده جهانی تبدیل شده است که همه‌گیری کووید -۱۹ این روند را در بسیاری از کشورها تسریع کرده است. همچنین کاهش نرخ تولد با فرایندهای مهاجرت و کاهش جمعیت روستاها مرتبط است، هرچند شهرها نیز از این روند در امان نیستند.
اسپانیا در سال ۲۰۲۳ پایین‌ترین رقم تاریخی تولد را از سال ۱۹۴۱ تا کنون ثبت کرده است که منعکس‌کننده نگرانی‌های فزاینده در مورد کاهش جمعیت است. وضعیت در اسپانیا یک مثال تکان‌دهنده است که نشان از روند گسترده‌تری دارد که در بسیاری از کشورها در حال وقوع است. کاهش جمعیت چین برای دومین سال پیاپی شتاب گرفته است و طبق گزارش اداره ملی آمار چین، تعداد کل مردم چین در سال ۲۰۲۳ با ۰.۲ درصد کاهش به ۱.۴۰۹ میلیارد نفر رسیده است. این کشور سال‌ها است که با روندهایی مبارزه می‌کند که منجر به پیری جمعیت شده و ناشی از سیاست‌های گذشته کنترل جمعیت از جمله سیاست تک‌فرزندی و افزایش بی‌میلی در میان جوانان برای بچه‌دارشدن است. جمعیت ژاپن پس از رسیدن به ۱۲۸ میلیون نفر در سال ۲۰۰۸ شروع به کاهش کرده و در سال ۲۰۲۲ به ۱۲۵ میلیون نفر رسیده است. پیش‌بینی می‌شود که با ادامه این روند، جمعیت ژاپن در سال ۲۱۰۰ به ۶۳ میلیون نفر یعنی نیمی از جمعیت آن در سال ۲۰۲۲ کاهش یابد. این روند در کشورهای دیگر نیز در حال مشاهده است؛ میانگین سنی که افراد برای والدین شدن انتخاب می‌کنند افزایش یافته است، میانگین تعداد فرزندان در هر خانواده کاهش یافته است و درصد فزاینده‌ای از افراد ترجیح می‌دهند بدون فرزند بمانند. نرخ باروری در اسپانیا ۱.۱۹ فرزند به ازای هر زن است، درحالی‌که در فرانسه ۱.۸۳، ایتالیا ۱.۲۵، پرتغال ۱.۳۸ و ایالات متحده ۱.۷ است. در بریتانیا نیز نرخ باروری به پایین‌ترین حد خود در دو دهه گذشته رسیده است.
یکی از عوامل مؤثر بر کاهش تمایل به فرزندآوری، هزینه‌های بالای اقتصادی برای داشتن و تربیت فرزند است که یک مشکل حاد برای خانوارهای کم‌درآمد به شمار می‌آید و منعکس‌کننده افزایش شکاف درآمدی در جوامع است.
در کنار گزارش‌های کاهش جمعیت، مقالات بسیاری حتی جنبه‌های منفی‌تری را در نظر می‌گیرند و تعداد حیوانات خانگی را با تعداد کودکان در کشورها مقایسه می‌کنند. در اسپانیا تعداد سگ‌ها سه میلیون بیشتر از تعداد کودکان است و این خبر در هفته‌های اخیر مورد توجه رسانه‌های اجتماعی قرار گرفته است و از آن به‌عنوان یک عامل مؤثر در کاهش نرخ زاد و ولد و چالش‌های کاهش جمعیت نام برده شده است. با این حال، واقعیت بسیار پیچیده‌تر از خلاصه کردن آن به ترجیح مردم برای نگهداری از حیوانات خانگی بر مسئولیت‌های سنگین تربیت کودک است.
یکی از عوامل مؤثر در کاهش جمعیت کشورهای غربی، نابرابری جنسیتی است، زنانی که مادر می‌شوند شغل خود را از دست می‌دهند، تعادلی بین کار و زندگی و شبکه حمایتی مناسب برای مراقبت از نوزادان وجود ندارد و همین امر منجر به تصمیم‌گیری برای مادرنشدن در این کشورها می‌شود.
کاهش جمعیت با اشتغال نامطمئن و نبود امنیت اقتصادی رابطه مستقیم دارد که به‌طور عمده بر نسل Z و نسل هزاره که در حال حاضر در سن باروری خود هستند تأثیر می‌گذارد. طبق مطالعه دانشگاه ایالتی میشیگان، از هر پنج بزرگسال در ایالات متحده، یک نفر تمایل به بچه‌دار شدن ندارد.
تغییر جهانی در سبک زندگی نیز اثرات قابل‌توجهی در این روند دارد و با افزایش مهاجرت بیشتر مردم به مناطق شهری، میانگین تعداد فرزندان در هر خانواده نیز کاهش می‌یابد چراکه شهرها آهنربای اصلی جمعیت جهان در قرن بیست‌ویکم هستند.
ارتباط بین شهرها و نرخ زاد و ولد، فراتر از توضیح دلایل کاهش نرخ تولد است و توضیح پیامدهای این روند کاهشی نیز اهمیت ویژه‌ای دارد. یکی از این پیامدها، کاهش جمعیت است که برای شهرهای آینده مشکل بزرگی ایجاد خواهد کرد. مطالعه انجام‌شده توسط دانشگاه ایلینوی شیکاگو پیش‌بینی می‌کند که ۴۳ درصد از شهرهای ایالات متحده تا سال ۲۱۰۰ کاهش جمعیت را تجربه می‌کنند و فقط کلان‌شهرها شاهد افزایش جمعیت خواهند بود. البته این کاهش جمعیت تنها به دلیل کاهش نرخ تولد نیست و عوامل دیگر مانند تغییرات آب‌وهوا و افزایش هزینه‌های زندگی نیز در این اتفاق اثر دارند. در آینده نزدیک شهرهای متوسط با کاهش جمعیتی مواجه می‌شوند که در حال حاضر در مناطق روستایی تجربه می‌شود. شهرهای کوچک در بعضی مناطق اروپا هم اکنون در حال تجربه این کاهش جمعیت هستند.
پرداختن به موضوع کاهش جمعیت و چالش‌های ناشی از پیری جمعیت نیازمند تصمیم‌گیری فعالانه توسط سازمان‌های برنامه‌ریزی شهری است. پویایی در حال تغییر، برخی از زیرساخت‌ها و خدمات شهری را منسوخ می‌کند و نیاز به توسعه زیرساخت‌های جدید را بیش از پیش مطرح می‌کند که شهرها باید برای پاسخ به این چالش، مجموعه‌ای از بهترین شیوه‌ها را اتخاذ کنند.
چالش‌های جمعیتی همچنین با مسائل اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاسی مرتبط هستند، تولید ناخالص داخلی هر کشور با کاهش جمعیت نیروی کار کاهش می‌یابد، مگر اینکه افزایش زیادی در بهره‌وری وجود داشته باشد. کمبود نیروی کار بر بخش‌ها و مشاغل مختلف به‌ویژه بخش خدمات اجتماعی و عمومی مانند آموزش و مراقبت‌های بهداشتی تأثیر می‌گذارد و ممکن است منجر به تعطیلی بعضی مراکز و مشاغل شود. شهرها باید کاهش جمعیت و کاهش نرخ زاد و ولد را در استراتژی‌ها و پیش‌بینی‌های خود بگنجانند تا بتوانند به شیوه مؤثر به چالش‌ها و مشکلات پیش‌آمده رسیدگی کنند.
بعضی از شهرها توانسته‌اند راه‌های موفقیت‌آمیزی برای رسیدگی به این چالش‌ها ارائه دهند، برای مثال شهر ساراگوزا در اسپانیا، «فروشگاه‌های دوستانه» را متناسب با نیازهای افراد مسن پیاده‌سازی کرده است، اسلو در نروژ، خدمات حمل‌ونقل کم‌هزینه را در اولویت برنامه‌های خود قرار داده است، شهر آمستردام هلند، طرح‌ها و بحث‌های فرهنگی را برای رسیدگی به نیازهای جمعیت سالخورده معرفی کرده است و بارسلون با کمک طرح مسکن‌های اشتراکی، از زندگی مشترک بین‌نسلی حمایت می‌کند. ژاپن سقف کمک‌هزینه‌های آموزشی را از دبیرستان به آموزش عالی افزایش داده و کمک‌های اقتصادی بیشتری برای حمایت از فرزندآوری اختصاص داده است. بعضی از شهرهای چین مردم را به فرزندآوری در سال زودیاک چینی اژدها (سال ۲۰۲۴) که سال فرخنده‌ای برای چینی‌ها به حساب می‌آید، تشویق کرده‌اند. هدف همه این طرح‌ها، توقف روند کاهشی میزان زادوولد، تقویت همزیستی و رسیدگی مؤثر به چالش‌های مرتبط با پیری جمعیت است.
نفر چهارم تنیس روی میز جهان مغلوب نوشاد عالمیان شد